Van 12 juli tot en met 12 augustus hebben wij een vakantierooster....
Van 12 juli tot en met 12 augustus hebben wij een vakantierooster....
Wegens uitbreiding zijn wij op zoek naar een personal trainer. Met jouw...
Yoga trainer
Jaren geleden begon ik met het beoefenen van het fysieke deel van yoga om flexibeler te worden na meerdere marathons gerend te hebben en het lesgeven in TRX. De eerste les vond ik afschuwelijk. Wat kwam ik mijzelf tegen… Maar ik bleef yogalessen volgen.
Geleidelijk aan merkte ik dat ik toch met steeds meer plezier naar de yoga les ging en met meer rust in lijf en geest van de mat afstapte. Naast het flexibeler worden heeft de yoga mij namelijk ook geholpen om zowel fysiek als mentaal sterker te worden. In de afgelopen jaren heb ik verschillende yoga teacher trainingen gevolgd. En nog steeds ben ik niet uitgeleerd.
Natuurlijke flow
De yoga die ik geef laat zich het beste omschrijven als een natuurlijke flow, waarin beweging en ademhaling als vanzelf met elkaar verbonden worden. Met aandacht voor zowel meditatie en ontspanning als kracht en flexibiliteit. Met een knipoog en een lach, want het leven is al serieus genoeg!
Reach goals together!
Niet alleen de strijd tegen de kilo’s maar ook tegen mezelf. Je weet dat je wat meer weegt en je wilt afvallen, maar nooit de confrontatie wilt aan gaan. Altijd dingen vermijden.
Ik zei al een tijd dat ik wilde afvallen maar het is nooit gelukt en ik heb ook nooit doorgezet. Dit keer was de maat vol en nam actie om een personal trainer te gaan zoeken. Via mijn moeder kwam ik bij Jeremy terecht. Vrij snel kwam er al een eerste afspraak. Toch wel spannend want ik kende hem helemaal niet en had geen idee waar ik aan was begonnen (ook al denk je dat je het wel weet). Mezelf openstellen tegenover andere is niet mijn sterkste kant.
Op de eerste afspraak zei Jeremy dat we een rondje gingen lopen. Ik had meteen paniek want ik had geen sport
kleding aan om te gaan sporten. Hij stelde me gerust en zei dat we alleen gingen wandelen en praten over wie je bent en wat je doel is. We gingen ook meteen wegen om te kijken hoe ik er voor stond. Het is erg confronterend als je op de weegschaal staat. Niet alleen het gewicht maar je krijgt nog veel meer informatie te horen zoals je vetpercentage, BMI, huidplooi etc. Ik sta niet graag op een weegschaal, Tot toen heb ik dat altijd vermeden. Maar dat was niet alles er werden ook nog foto’s gemaakt. Daar stond ik ook niet om te springen.
We hadden meteen een eerste training ingepland. Helaas ging dat niet zo goed. Met de training had ik last van koorts en verkoudheid. Toch nog wel wat oefeningen gedaan maar helaas niet de hele training volgehouden. Jeremy zei dat er niks mis met mij door zetting vermogen was. Dat was wel goed om te horen zeker als je zelf vind dat je het niet hebt.
Vanaf de tweede training, moest ik van alles wat ik at een foto door sturen. Zo kon je niet vals spelen. Want elke keer als ik aan een chocolaatje dacht of wanneer ik er 1 wilde pakken, was het: nu moet ik er wel een foto van maken en doorsturen naar Jeremy… Vaak wil ik mijn emotie weg eten, wat dus niet helpt maar tussen je oren wel. Ik moet eerlijk bekennen dat ik wel eens had toe gegeven. Een chocolaatje maar durfde het wel, met pijn en moeite, tegen Jeremy te zeggen. We praatten er over en zochten naar een oplossing voor een eventuele volgende keer.
Na de eerste paar weken kreeg ik te horen dat ik met Ziko moest gaan trainen. Toen was er grote paniek. Het feit dat ik het moeilijk vond om de confrontatie met mij zelf aan te gaan en dat ik mij open op moest stellen tegen over Jeremy, was al moeilijk genoeg en kon het niet vermijden of ontlopen. Nu moest ik dan ook nog met iemand anders trainen die ik niet kon en bijna dezelfde leeftijd als ik heb. Nog meer dingen waarover ik me zorgen overging maken. Gelukkig (voor mij) ging alles goed. Na een paar keer trainen met Ziko, trainde ik niet alleen mijn buikspieren met sit ups maar ook door te lachen! (vergeet niet uit te blazen met de ab roller)
Na de 3 maanden bikkelen, trainen, confrontatie met jezelf, vallen en opstaan, heb ik mijn doel behaald. De 10 kilo die eraf moest is er ook echt af. Tegelijk met wat centimeters hier en daar. Het was zeker een goede ervaring. Van paniek en niet tevreden over je zelf zijn naar tevreden over je zelf en lekkerder in je vel zitten.
Jeremy en Ziko zonder jullie was ik nooit zo ver gekomen. Bedankt voor alle steun en vertrouwen.
I hated looking at myself in the mirror. It got so bad that I would avoid seeing my reflection in the morning until I had clothes on which was something else I HATED doing each morning. I remember thinking to myself as I squeezed into my size 40 jeans that I had NEVER been this big before. I was angry for letting myself get to this stage.
My problem had never really been snacking, it had always been my choice of meals. I would happily have a different takeaway every night of the week if it saved me cooking after work. But now I was tired, sick of looking and feeling the way I did.
I spoke to my partner (who had also gained weight) about it and we agreed to start looking at our options. We both knew there was no way that either of us would have the willpower to do it on our own. We then discussed getting a personal trainer and now enters the hero of our story…Jeremy!
Our first training was hard….REALLY hard. I discovered that I couldn’t do ONE push up and even on my knees, I struggled. I also couldn’t run on a treadmill for longer than 2 minutes without feeling like I was about to pass out. I was seriously unfit but after never having exercised or taken part in any kind of sport in my life (not to mention years of eating bad food) I was still surprised at how bad my condition actually was for a 28 year old.
We received our new food plan which I actually found surprisingly easy to follow. My previous eating schedule had been non-existent but with this, I felt like I was eating more throughout the day which really increased my energy levels.
Over the next few months, I found my whole mentality had changed. I was happier in myself and I had so much more energy. I started to look forward to training and I would enjoy going for 5km runs just to let off some steam…something I NEVER would have done 6 months ago.
I started being able to tell the difference between my mind telling me I couldn’t do something and my body telling me I couldn’t do something which really upped my game when I exercised. I would find if I ever did have a couple of “cheat days” at the weekend that I wouldn’t feel happy until I had worked out again and got back into my new-normal routine.
Which brings us to now. 6 months on and my size 40 jeans are all in the bin and have been replaced with size 34.
I am the happiest with my figure that I have been in my whole life because it’s one thing being slim but it feels so great to be fit as well. I can see muscles on myself now when I tense that I didn’t even know I had! We were always weighed by Jeremy each month at 19:00 which being just after dinner, was never going to be flattering but I started this journey at 76.3kg and at the time of writing this, weigh 59.9kg. My weight stopped becoming important to me weeks ago now as I have already reached and exceeded my goal. My new focus is to lose fat percentage and tone up and with Jeremy by our side…I have no doubt that I will reach that goal in no time too!
Van dieet naar dieet. Dat was eigenlijk wat ik al jaren deed. Modifast, Sonja Bakker, Cambridge noem maar op. Vooral de crash diëten van Cambridge waren bij mij geliefd. Nergens over na hoeven denken en alleen eten wat er in de zakjes zat. Dat was voor mij makkelijk vol te houden. En dan natuurlijk de zwaarste variant van 500 calorieën want ja dat ging het snelste. Dat het slecht voor mijn lichaam was dat wist ik wel maar het gaf resultaat en dat was eigenlijk het enigste waar ik aan dacht.
Dat de kilo’s die ik kwijt was er binnen no time weer aan zaten lag natuurlijk niet aan het crashen en mijn slechte eet en drink gewoonte, tenminste dat hield ik mezelf elke keer weer voor. Zo kwam ik in een vicieuze cirkel waarbij ik crashte, afviel, weer in mijn oude eet en drink gewoonte terug viel, emotioneel werd omdat ik mezelf weer te dik vond en weer ging crashen. Dit moest stoppen. Ik moest iets gaan vinden wat blijvend zou zijn. Ik wilde iets waarbij ik begeleiding kreeg in voeding en beweging.
In maart 2018 kwam ik in contact met Jeremy. Ja stuur maar even een mailtje zei hij. Daar ging wel even een week overheen voordat ik die stap zette. Eenmaal de stap gezet werd er een afspraak gemaakt voor een intake gesprek. Ik weet nog heel goed dat ik aankwam bij het gezondheidscentrum en in de wachtruimte aan het wachten was op Jeremy. Hij was nog buiten bezig met een client. Op een gegeven moment kwam hij samen met zijn cliënt binnen rennen en riep hij met luide stem “10 minuten rennen, 10 minuten rust en door, kom op”. Toen hij de hoek om was keek ik naar de uitgang en dacht ik, ik kan nu nog weg. Nog voordat ik een stap zou kunnen nemen kwam hij al terug en zei hij: “ik kom zo bij je”…shit.
De intake begon en we gingen buiten een rondje lopen. Al lopende vertelde hij mij over zichzelf en zijn ervaringen, wat het traject in zou houden als ik bij hem zou starten en wat de voorwaarden waren. Het enige wat ik dacht was jeetje wat loop je snel en ik raak nu al buiten adem. Ik moest er thuis nog maar even goed over na denken van hem maar eigenlijk wist ik het al. Ik wilde dit doen.
In april 2018 kon ik starten met de 1 op 1 lessen. Jeremy gaf aan dat Mijn trainer Ziko werd. Dat was wel eng want ja wie was dat en hoe zou hij dan zijn qua persoon. Tijdens de eerste les was ik aan het begin erg zenuwachtig maar dat viel gelukkig snel weg.
Met de voeding was ik zeer streng voor mezelf en legde ik zoals het moest alles vast wat ik at. Streng zijn voor mezelf met voeding dat kon ik wel maar sporten was een ander verhaal. Sporten is iets waar ik niet mee ben opgegroeid en dit zit dan ook niet in mijn systeem. Ik begon vaak met een vriendin ergens aan zoals een hardloopclinic, Zumba, total body workout. Maar zodra zij stopte had ik geen stok meer achter de deur en stopte ik er ook mee.
Na drie weken ging ik met Ziko buiten hardlopen. Voor mij toen een hele grote ronde, waarvan ik nu zal denken o makkie, maar wat had ik het toen zwaar. Ik dacht alleen maar ik kan dit niet. Buiten adem stond ik jankend langs de kant van de weg en was ik vooral kwaad op mij mezelf dat het niet lukte. Tijdens de lessen legde ik vaak de lat te hoog waardoor het een gevecht met mezelf werd. Ik wilde te veel en te snel en ook al zag ik resultaat in het afvallen ik wilde ook conditioneel resultaat zien.
Dit resulteerde in vaak teleurgestelde momenten voor mezelf. Ondanks dat Ziko zei dat ik goed bezig was
en dat ik vooruit ging zag ik het zelf niet altijd of ging het mij niet snel genoeg.
De 3 maanden werden maanden van veel zwoegen en zweten en veel afzien maar ook van heel veel
lachen. Ik begon er steeds meer plezier in te krijgen en ik baalde er op een gegeven moment zelfs van
als de les al weer voorbij was. De doorslag van het zelf inzien kwam toen ik weer buiten ging rennen en Ziko en op een gegeven moment zei: “zie je die lammetjes?” Ja ik zie ze, of in ieder geval iets wat er op lijkt, en ja ik kan praten met jou zonder buiten adem te raken. Ik kan om me heen kijken zonder bezig te hoeven zijn met mijn ademhaling. Ik kwam zelfs verder zonder te stoppen. Ik had eindelijk het gevoel van “wauw” het lukt me. Toen de 3 maanden voorbij wilde ik helemaal niet stoppen. Nou hadden Ziko en Jeremy wel iemand die voor een maand wilde doorgaan in een smallgroup. Dit wilde ik wel. Al was het aan het begin even wennen om in ene met zijn tweeën te sporten. Ik ging me meten aan wat zij allemaal wel kon en hierdoor kwam ik mezelf vaak tegen. Maar door haar vrolijke persoonlijkheid sloegen de sportmomenten al snel om naar uurtjes waarbij we veel lol met elkaar maakte en ons aan elkaar optrokken. Zo behaalde ik samen met haar een doel wat ik al geruime tijd voor ogen had namelijk een obstacle run en liepen we samen een hardloop wedstrijd. Maar mijn doel met het afvallen was nog
niet behaald.
Ziko en Jeremy hadden helaas nog geen personen welke met mij een smallgroup konden vormen. Maar na 4 a 5 weken “reces” kon ik weer starten met een smallgroup voor 3 maanden. Hierop terugkijkend waren dit maanden die voorbij vlogen waarbij ik met veel plezier samen aan het bikkelen was. jammer dat dit nu tot een einde is gekomen. Maar ondanks het plezier in het sporten vond deze 3 maanden een stuk zwaarder. Nu qua voeding. Ik merkte dat ik het lastig vond om na 5 weken weer me voedingsschema te volgen. Ook ik at tussendoor chocola of koekjes. Doordat ik veel
sportte kon ik het me wel veroorloven maar was de gedachte achter het cheaten, emotie eten, niet goed. Ik kreeg het advies om in dat soort gevallen afleiding te zoeken door bijvoorbeeld een rondje te gaan wandelen of hardlopen. Het zal hoe dan ook altijd wel een soort van strijd met mezelf blijven.
In totaal ben ik in de 7 maanden sporten 23 kilo kwijt geraakt. Dank je wel Ziko en Jeremy dat jullie me getraind en gesteund hebben om op een gezonde manier een fitter persoon te worden. Jullie zijn toppers!!
Het is juni, de zomer-, blote armen-, blote buiken-, bikini- periode is al aangebroken, als ik een gesprek aanvraag met Jeremy voor smallgroup training.
Volgende maand bereik ik de respectabele leeftijd van 49(!) en ik ben, in mijn beleving, er ook uit gaan zien als een vrouw van middelbare leeftijd. Dit is natuurlijk een gegeven en ik niets aan mijn leeftijd veranderen, maar hoe ik er uit zie… daar kan ik echt wel wat aan doen.
Ik merkte aan mijn kleding dat mijn keuze criteria waren verandert van staat leuk, naar het past nog en ik kan me er nog in bewegen. Veel van mijn colberts zaten inmiddels zo strak om mijn armen dat ik niet iets hoog uit de kast kon pakken en mijn spijkerbroeken konden wel dicht maar dan viel er een charmante rand van teveel huid (lees: vet) over mijn broekrand. Daarnaast was het sporten het laatste half jaar heel veel minder geworden door blessures, rugklachten, pijnlijke voeten. Hardlopen of naar de sportschool deed ik eigenlijk niet meer. Kortom, ik werd niet blij van mijn spiegelbeeld en niet blij van mijn gebrek aan conditie. Dus tijd voor actie, het roer omgooien, aan de slag met mezelf. Met als doelen: Maat 40 en mijn kleren kiezen omdat ik ze pas en omdat ze mooi en lekker zitten. En sportief wil ik 5 km kunnen hardlopen in 30 minuten.
Met de zomervakantie naar Italië voor de deur, is dit niet het meest ideale moment om mijn etens-, leef- en beweegwijze om te gooien en Jeremy en ik spreken af om het smallgroup training traject na de zomer op te starten, als er een groepje gevormd kan worden. Na de zomer wordt oktober, 4 oktober beginnen we in een groepje van 3, we zullen 23 december klaar zijn, precies voor de feestdagen! Onze motivatie wordt direct op de proef gesteld als we de tijden door krijgen, zaterdagochtend om 8.00 uur! En woensdagavond om 21.00 uur! Maar waar een wil is, is een weg dus ‘here we go’.
De eerste week met het voedingsschema is wel even wennen, al die tussendoortjes op gezette tijden. Het eerste weekend ga ik weg met een vriendin en in vertwijfeling neem ik bijna de hele inhoud van de koelkast mee, want dan heb ik in elk geval voldoende bij me. Maar de eetwijze went snel en de apps van mijn ‘teamgenoten’ werken als goede herinnering voor het op tijd nemen van tussendoortjes en maaltijden.
Het is opvallend hoe snel je fysiek uitgedaagd wordt om tot het puntje te gaan en elke keer blijkt dat we veel meer kunnen dan we dachten! De 2e zaterdag lopen we al 5km!, met oefeningen tussendoor. Ik ben onder de indruk van mezelf en de meiden. Het is (en blijft) goed om te weten dat de enige manier om jezelf te verbeteren is, er altijd naar te streven om het beter doen dan je denkt te kunnen. Je blijft bij elke keer sporten de stem van Ziko of Jeremy horen die dat tegen je zegt.
De 2e week van mijn traject is er een drastische verandering in mijn persoonlijke situatie, “daar gaat mijn smallgroup traject…..”. Maar niets is minder waar, dit traject en mijn doelen worden mijn houvast in deze onmogelijk moeilijke periode en ik krijg ontzettend veel steun van mijn ‘teamgenoten’ en trainer Ziko. Het sporten helpt me mijn hoofd te legen en mijn lichaam te ontspannen. Het sporten thuis vereist wat discipline maar door het bodypumpen merk ik dat ik gespierder wordt, mijn armen en benen zijn een stuk steviger en langzaam aan krijg ik weer taille.
LoreIk weet mezelf, ondanks mijn situatie, staande te houden en laat de koek, snoep, kaas en de chips in de la en grijp ook niet naar de wijn. Ik hou mijn focus. Mijn motto voor het traject: “I’am not trying to look perfect. I just want to feel better, look great, know I’m healty, and rock any outfit I choose!”.
En na 3 weken, 3.2 kg kwijt, na 7 weken, 7,2 kg kwijt en na 11 weken, jawel 10 kg! Dat had ik zelf niet verwacht. Mijn doelen zijn behaald, maat 40, mijn kleren passen en zitten weer lekker en ik loop weer 5km, ik sport weer! En: “I feel better, look great, I’m healthy and rock my outfits’
Nu begint het vasthouden van deze levenswijze, helemaal met de feestdagen en de onregelmatigheid ligt hier de uitdaging. Maar ‘derde kerstdag’ staat onze voltallige smallgroup bij de bodyfit training dus aan de mindset ligt het niet.
En ik, ik ben blij, blij dat ik aan dit traject ben begonnen en heb volgehouden, blij met en trots op mezelf omdat blijkt dat ik meer kan dan ik zelf denk te kunnen. Dat is mijn motto voor 2018: “Ga door waar je eigenlijk wilt stoppen!”.
Hallo. Ik ben Ania van Diepen-Rozental , gelukkige vrouw en moeder van 2 gezonde kinderen. Mijn tijd werd benut aan werk en de verzorging van de kinderen, ik was gelukkig maar het voelde niet als 100%gelukkig als ik in de spiegel keek was ik nooit tevreden was in de jaren vele kilo’s aangekomen maar kwam nooit aan het moment omdat te doorbreken. Via school kwam ik in contact met Jeremy de visser een coach die sport en lifestyle deed dit sprak mij direct aan nu was het mijn moment om mijn visie te veranderen. Samen met 3 andere leuke meiden gingen we aan de bak eten op juiste tijden en 4 uur per week sporten.
Na iedere weegmomenten werd ik steeds enthousiaster om mijn doel te bereiken. De weegschaal gaf steeds minder aan , maar belangrijker nog ik zag mijn uiterlijk veranderen maar ook mijn innerlijk. Dankzij Jeremy, Ziko, meiden en de steun van mijn gezin heb ik mijn doel behaald. Ik had mijn streven op -23 kilo gezet maar dat zijn er -20 geworden. Ik kijk nu met een tevreden gezicht in de spiegel voel me energieker en blijf deze vorm van leven doorvoeren dat bevalt me prima. Dit alles had ik niet bereikt zonder Jeremy, Ziko en de meiden, super bedankt voor de leuke en zware lessen. Ik kan nu zeggen een half jaar later, ik ben 100% gelukkig, sportiever en zelfverzekerder!!!
